1939

19 IX

1939.09.19

Rozkaz ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRS Ławrientija Berii o utworzeniu przy NKWD Zarządu ds. Jeńców Wojennych.

2-23 X

1939.10.02

Decyzja Biura Politycznego KC WKP i rozporządzenie Zarządu ds. Jeńców Wojennych o uwolnieniu szeregowców oraz utworzeniu obozów dla polskich oficerów w Kozielsku, Starobielsku, a w Ostaszkowie głównie dla policjantów.

1940

5 III

1940.03.05

Decyzja Biura Politycznego KC WKP, podjęta na wniosek ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRS Ławrientija Berii, o wymordowaniu około 25 700 Polaków z obozów dla jeńców wojennych i więzień.

7 III

1940.03.07

Dyrektywa Berii, wydana na podstawie decyzji Biura Politycznego KC WKP i uchwały Rady Komisarzy Ludowych, o deportacji 25 tys. Rodzin polskich jeńców wojennych do północnych obwodów Kazachskiej SRS.

22 III

1940.03.22

Rozkaz Berii o ?rozładowaniu? więzień zachodnich obwodów USRS przez przewiezienie 3 tys. aresztowanych do więzień kijowskiego, charkowskiego i chersońskiego oraz ?rozładowaniu? więzień zachodnich BSRS przez przewiezienie 3 tys. aresztowanych do więzienia mińskiego.

IV - V

1940.04.01

Wysyłanie partiami jeńców z obozów oraz więźniów na miejsca kaźni, do Moskwy i do obozu w Juchnowie na podstawie list imiennych sporządzonych w 1 Oddziale Specjalnym NKWD w Moskwie.

3 IV- 11 V

1940.04.03

Z obozu w Kozielsku jeńców transportowano do Zarządu NKWD w Smoleńsku i mordowano ich w lesie katyńskim.

4 IV-22 V

1940.04.04

Z Ostaszkowa więźniów transportowano do Zarządu NKWD w Kalininie (obecnie Twer), gdzie byli mordowani, a ich zwłoki przewożono w okolice wsi Miednoje.

5 IV- 12 V

1940.04.05

Ze Starobielska więźniów transportowano do Zarządu NKWD w Charkowie, gdzie byli mordowani w piwnicach, a ich ciała wywożono w okolice Piatichatek na przedmieściu Charkowa.

V-VI

1940.05.01

Przewiezienie polskich oficerów z obozu w Juchnowie do Griazowca.

1941

IX-XI

1941.09.01

Seria interwencji ambasadora RP w Moskwie, Stanisława Kota u Mołotowa i wicekomisarza spraw zagranicznych ZSRS, Andrieja Wyszynskiego w sprawie oficerów polskich.

3 XII

1941.11.03

Rozmowa gen. Sikorskiego i gen. Andersa ze Stalinem na Kremlu na temat zaginionych oficerów polskich.

1943

II-III

1943.02.01

Pierwsze niemieckie badania po odkryciu grobów katyńskich.

29 III

1943.03.29

Rozpoczęcie przez Niemców w Katyniu prac ekshumacyjnych pod kierunkiem prof. Gerharda Buhtza.

10 IV

1943.04.10

Ogłoszenie przez Niemców odkrycia masowych grobów oficerów polskich pod Smoleńskiem.

15 IV

1943.04.15

Prośba Rządu RP na uchodźstwie do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o przeprowadzenie śledztwa. Odmowa Międzynarodowego Czerwonego Krzyża ze względu na sprzeciw strony sowieckiej.

16 IV-3 VI

1943.04.16

Prace Komisji Technicznej Polskiego Czerwonego Krzyża w Katyniu

17 IV

1943.04.17

oświadczenie Rządu RP na Uchodźstwie w sprawie odnalezienia grobów polskich oficerów w Katyniu.

28-30 IV

1943.04.28

praca Międzynarodowej Komisji Lekarskiej na terenie lasu katyńskiego.

V-VI

1943.05.01

przekazanie przedmiotów i dokumentów znalezionych przez Komisję Techniczną PCK w grobach katyńskich do Zakładu Chemii Lekarskiej UJ przy ul. Kopernika 7. Praca zespołu pod kierunkiem dr. Jana Robla.

IX

1943.09.01

zajęcie terenu Katynia przez armię sowiecką.

1944

I

1944.01.01

praca sowieckiej komisji specjalnej pod przewodnictwem Nikołaja Burdenki.

24 I

1944.01.24

komunikat komisji Burdenki.

1945

18 I

1945.01.18

zajęcie Krakowa przez Armię Czerwoną. NKWD rozpoczęło poszukiwania osób związanych z badaniami dokumentacji katyńskiej, a także protokołów tych badań.

21 VI 1945 ? koniec 1946

1945.06.21

śledztwo prokuratury sądu specjalnego w Krakowie przeciwko członkom delegacji polskiej w Katyniu w 1943 r.

20 XI 1945 ? X 1946

1945.11.20

sprawa katyńska przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze.

1951

18 IX 1951 ? 12 VII 1952

1951.09.18

praca komisji Kongresu USA do zbadania zbrodni katyńskiej.

1952

12 VII

1952.07.12

raport komisji Kongresu USA.

1974

1974

1974.01.01

propaganda sowiecka nadała rozgłos niemieckiej zbrodni z 1941 r. na ludności białoruskiej w miejscowości Chatyń.

1976

II

1976.02.01

odsłonięcie polskiego pomnika ofiar Katynia w Londynie.

1978

1978

1978.01.01

ujawnienie zapisów z peerelowskiej księgi cenzorskiej na temat publikowania informacji o zbrodni katyńskiej. Powstanie w Krakowie Instytutu Katyńskiego w Polsce.

1980

21 II

1980.02.21

samospalenie Walentego Badylaka na Rynku Głównym w Krakowie.

1981

31 VII

1981.07.31

ustawienie przez Stefana i Arkadiusza Melaków na warszawskich Powązkach granitowego pomnika katyńskiego (A. Melak był autorem rzeźby). Umieszczenie tablic katyńskich w kościele św. Karola Boromeusza na Powązkach w Warszawie.

1989

1989

1989.01.01

Presja społeczna na władze PRL w sprawie ujawnienia prawdy o Katyniu

20/21 I

1989.01.20

zamordowanie w Warszawie ks. Stefana Niedzielaka, twórcy sanktuarium katyńskiego w kościele św. Karola Boromeusza na Powązkach.

12 X

1989.10.12

prokurator generalny PRL Józef Żyto zwraca się do prokuratury ZSRS o wszczęcie dochodzenia w sprawie zbrodni katyńskiej.

1990

IX

1990.01.01

Naczelna Prokuratura Wojskowa ZSRS rozpoczęła śledztwo ? ujawniono miejsca pochówków w Charkowie (Piatichatkach) i Miednoje.

13 IV

1990.04.13

sowiecka agencja TASS wydała komunikat o odpowiedzialności NKWD za zbrodnię katyńską.

1991

1991

1991.01.01

wstępne prace ekshumacyjne w miejscach pochówku jeńców polskich w Charkowie (Piatichatkach) i Miednoje.

1992

14 X

1992.10.14

dyrektor Archiwów Państwowych Federacji Rosyjskiej Rudolfa Pichoja przekazuje prezydentowi III RP w imieniu prezydenta Federacji Rosyjskiej Borysa Jelcyna dokumenty potwierdzające odpowiedzialnośc sowieckich władz państwowych za zbrodnię katyńską.

2000

2000

2000.01.01

otwarcie polskich cmentarzy wojennych w Katyniu, Charkowie i Miednoje.

2004

21 IX

2004.09.21

umorzenie postępowania przez prokuraturę Federacji Rosyjskiej.

30 XI

2004.11.30

wszczęcie przez IPN śledztwa w sprawie zbrodni katyńskiej.